γράφτηκε
Unknown
8.8.17
-
0
Comments
Εσείς, όταν πεινάτε αντέχετε 153 λεπτά, δηλαδή κάτι παραπάνω από 2,5 ώρες χωρίς να φάτε κάτι;
Η Νουριγιέ Γκιουλμέν και ο Σεμίχ Οζακτσά αντέχουν 153 ημέρες απεργίας πείνας, και ήδη συλληφθέντες από την 22 Μαϊου 2017. Απολύθηκαν μετά την απόπειρα του (σκηνοθετημένου, όπως αποδεικνύεται ένα χρόνο μετά) πραξικοπήματος κατά της τουρκικής κυβέρνησης και κάνουν απεργία πείνας για να γυρίσουν στις δουλειές τους. Η Νουριγιέ να διδάσκει ιστορία σε φοιτητές και φοιτήτριες και ο Σεμίχ να διδάσκει σε παιδιά δημοτικού. Στο μεταξύ κάνουν ή έκαναν απεργία πείνας σε ένδειξη αλληλεγγύης και πολλοί άλλοι στην Τουρκία. Συνεχίζουν: 78 μέρες η Εσρά Οζακτσά, σύζυγο το Σεμίχ, ήδη συλληφθείσα και αυτή, 76 μέρες ο Ισμαήλ Ερντογάν και 38 μέρεις ο Μεχμέτ Γκιουβέν. Διαδηλώσεις γίνονται υπέρ τους σχεδόν καθημερινά εδώ και πολύ καιρό και οι διαδηλωτές προσάγονται και συχνά συλλαμβάνονται.
Οι απολύσεις συνεχίζονται σε όλους τους κλάδους των κρατικών υπηρεσιών [1] με αποτέλεσμα όχι μόνο να υπολειτουργούν πανεπιστήμια, σχολεία, νοσοκομεία και άλλες υπηρεσίες, αλλά και να έχουν απομακρυνθεί όποιοι δεν αρέσουν στην κυβέρνηση. Και ενώ το πραξικόπημα είχε εμφανιστεί ως στρατιωτικό και τάχα υποκινούμενο από υποστηρικτές του επικεφαλής συντηρητικού θρησκευτικού τάγματος Φετχιουλά Γκιουλέν, οι περισσότεροι εκδιωγμένοι δεν μπορούσαν εξ ορισμού να είναι μέλη ούτε του τάγματος, ούτε να έχουν σχέση με αξιωματικούς του στρατού, μια και ανήκουν στο κεντρώο και αριστερό φάσμα των πολιτικών ιδεολογιών που υπάρχουν σήμερα στην Τουρκία.
Συλλήψεις διαδηλωτών, ακτιβιστών για ανθρώπινα δικαιώματα (όπως το προσωπικό της Διεθνούς Αμνηστίας), δημοσιογράφων ή απλώς ανθρώπων που μπορεί να καταθέτουν λουλούδια στο Άγαλμα της Ελευθερίας στην Άγκυρα, όπου είχαν ξεκινήσει οι απεργίες πείνας, είναι καθημερινό φαινόμενο. Όπως είναι και οι επιθέσεις φασιστών σε ανθρώπους, σε κινήματα, σε ανυπότακτες γειτονιές ή και μέσα σε πανεπιστημιακούς χώρους.
*****
Αν με ρωτήσετε ποιά είναι η εικόνα της Τουρκίας σήμερα, θα σας πω, είναι μια φοιτήτρια η οποία όταν οι φασίστες με τα μαχαίρια ορμάνε ουρλιάζοντας “πού είναι αυτοί οι αριστεροί”, απαντά “εδώ είμαι”.
*****
Εσείς, αντέχετε 153 ώρες, δηλαδή περίπου 6,5 μέρες, χωρίς να φάτε κάτι;
*****
Στο μεταξύ, ο, διεθνώς αναγνωρισμένος, ομότιμος καθηγητής οικονομικών Κορκούτ Μπορατάβ δημοσίευσε πώς τον Ιούνιο του 2016, δηλαδή ένα μήνα πριν την υποτιθέμενη απόπειρα πραξικοπήματος, η Στατιστική Υπηρεσία της Τουρκίας (TÜİK) άλλαξε τρόπο υπολογισμού των οικονομικών μεγεθών από το 1998 και μετά [2]. Ξαφνικά τα “καλά” οικονομικά μεγέθη αυξήθηκαν από 30 έως 400%, αναλόγως την περίπτωση. Με την ίδια παρρησία που στεκόταν απέναντι στα ΜΑΤ όταν εισέβαλαν στο Πανεπιστήμιο της Άγκυρας το Φεβρουάριο 2017, δηλώνει ότι δεν υπάρχει τρόπος να βρει πού βασίζει η στατιστική υπηρεσία τους υπολογισμούς της, όπως γίνονται αυτοί από το 2016 και μετά.
Το λες και ανασύσταση του κράτους λοιπόν, σε ό,τι πιο δεξιό και συντηρητικό μπορεί να σκεφτεί κανείς.
Το λες και κατασκευή οικονομικού θαύματος, όπως καταγγέλλει ο Μπορατάβ, και εκεί σε ζώνουν τα φίδια, γιατί το οικονομικό θαύμα με κατάρρευση της όποιας πολιτικής δομής που θύμιζε κράτος δικαίου, είναι μια αντιγραφή αυτού που συμβαίνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση αυτή τη στιγμή. Πρόκειται για σύγκλιση και όχι για ατομική παραξενιά του Ταγίπ Ερντογάν να κερδίσει τις εσωτερικές εντυπώσεις, για τις οποίες δεν νοιάζεται καθόλου άλλωστε.
Εξάλλου η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει δείξει ήδη τα δόντια της γενικότερα, εντός και εκτός Ευρώπης. Η στήριξη στον Ερντογάν τα τελευταία χρόνια βγάζει μάτι - ακόμη και οι τάχα παρατηρήσεις περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων φαντάζουν υποκριτικές όταν η ίδια η ΕΕ έχει ορίσει την Τουρκία ως “ασφαλή τρίτη χώρα” για να εγκλωβιστούν οι πρόσφυγες πολέμου που η ΕΕ δημιουργεί. Για την μετατροπή της Τουρκίας σε ένα ατελείωτο στρατόπεδο συγκέντρωσης εκατομμυρίων προσφύγων, αλλά και ειδικής ζώνης εμπορίου όπου ταλαίπωροι πρόσφυγες εργάζονται υπό καθεστώς (ημι)δουλείας σε διάφορους κλάδους, έχουν δοθεί εκατοντάδες εκατομμύρια από τους προηγμένους ευρωπαίους.
Ωστόσο η σύγκλιση έχει έναν πολύ βαθύτερο στόχο: την κατάπνιξη της πρώτης εξέγερσης διαρκείας σε ευρωπαϊκό αλλά και μεσανατολικό έδαφος ταυτόχρονα. Από τα τέλη Μαϊου 2013, οι λαοί της Τουρκίας, ή λαοί της Ανατολίας, είναι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στο πόδι, σε διαρκή εξέγερση. Ακόμη και όταν με το αίσθημα της αυτοσυντήρησης δεν πάνε να διαδηλώσουν στην επέτειο του Γκεζί, πάνε με την ίδια γενναιότητα να διαδηλώσουν υπέρ των ελευθεριών των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙ συμπολιτών τους, υπέρ των δασών, κατά των θερμοαντιδραστήρων, κατά των ιδιωτικοποιήσεων, κατά των φαραωνικών έργων που διαλύουν οικοσυστήματα.
Από πέρυσι που όλα τα σκιάζει η πιο μαύρη φοβέρα στη Τουρκία μετράμε δεκάδες διαδηλώσεις κάθε μήνα, χώρια οι αυθόρμητες εκδηλώσεις συμπαράστασης στους αγώνες, όχι μόνο μέσα στην Τουρκία αλλά και στο εξωτερικό. Ναι, ακόμη και στις πιο μαύρες στιγμές οι λαοί της Τουρκίας δεν ξεχνούν τους άλλους.
*****
Αν με ρωτήσετε ποια είναι η εικόνα της Τουρκίας σήμερα, θα σας έλεγα ότι είναι μια απεργός πείνας στη φυλακή, που ενώ βλέπει το σώμα της να λιώνει, γράφει γράμματα για να εμψυχώσει τους δικούς τους, γνωστούς και αγνώστους, και θυμίζει ως δασκάλα ιστορίας που είναι, ότι οι Σπαρτιάτες βρήκαν θετικό να πολεμούν υπό σκιά, ακόμη και αν η σκιά ήταν από την πυκνότητα των βελών του αντιπάλου.
*****
Εσείς, θα αντέχατε χωρίς να φάτε για 153 ημέρες;
*****
Στην πραγματικότητα, από το 2013 υπάρχει γενικότερη κινητοποίηση στην τουρκική κοινωνία - και κινητοποιήσεις που δεν θα βλέπαμε συχνά σε άλλες χώρες. Πόσους ακαδημαϊκούς ξέρετε στην Αγγλία ας πούμε, που θα έκαναν συνέδριο για τη “φύση του κεφαλαίου: γενοκτονίες, σφαγές, πόλεμοι”, επιμένοντας να μιλάνε για τις γενοκτονίες που έκανε το δικό τους κράτος; Στην Τουρκία έγινε και αυτό εδώ και καιρό και δεν είναι το μόνο [3].
Γενικότερα, το θέμα με την εθνική ταυτότητα όχι μόνο έχει ανακινηθεί, αλλά είναι αντικείμενο συνεχούς συζήτησης και αγώνα. Τα κινήματα στην Τουρκία προτιμούν συχνά να μιλούν για λαούς της Ανατολίας, συχνά ούτε καν για λαούς της Τουρκίας, και στήριξαν το Δημοκρατικό Κόμμα, που είναι “φιλοκουρδικό” όπως λένε στα καθ’ ημάς, χωρίς “ναι μεν αλλά”. Την ίδια στιγμή το τουρκικό κράτος δεν δίστασε από το 2015 που ουσιαστικά οι κουρδικές δυνάμεις στην διαλυμένη Βορειοανατολική Συρία και στο Ιράκ αποτέλεσαν την αποτελεσματικότατη άμυνα εδάφους κατά της προέλασης του Ισλαμικού Κράτους, να αρχίσει πόλεμο χαμηλής ή κανονικής έντασης στις κουρδικές περιοχές που βρίσκονται μέσα στην τουρκική επικράτεια, χτυπώντας συστηματικά αμάχους και απαγορεύοντας την κυκλοφορία ακόμη και για ανθρωπιστικές ανάγκες των κατοίκων.
Εδώ θα μου πείτε, δεν διστάζει να βομβαρδίζει κουρδικές θέσεις εκτός Τουρκίας ενώ ξέρει ότι χτυπάνε το Ισλαμικό Κράτος [4] που κατά ομολογία των ιδίων διενεργούν γενοκτονίες, βιασμούς και δουλεμπόριο. Η τουρκική κυβέρνηση βέβαια συχνά αναφέρεται στα τουρκικά ΜΜΕ ότι έχει επίσημες πολιτικές στήριξης του ΙΣΙΛ και με άλλους τρόπους, όπως εμπορία καυσίμων, όπλων, περίθαλψη μαχητών ή κοπή του νομίσματος του Ισλαμικού Κράτους στην τουρκική επικράτεια. Η Δύση με τη Ρωσία μαζί, δηλαδή αυτή η Ιερά Συμμαχία του 21ου αιώνα που παριστάνει ότι πολεμά του ΙΚ, κάνει ότι δεν βλέπει και δεν ακούει, ακόμη και όταν δημοσιογράφοι που αποκαλύπτουν τη στήριξη ρίχνονται στη φυλακή και υφίστανται απόπειρες δολοφονίας μέρα μεσημέρι και αρκεί μια οποιαδήποτε διάψευση από την πλευρά του Ερντογάν για να ξεχαστεί οποιαδήποτε καταγγελία, ρεπορτάζ ή απόδειξη ενοχής [5] [6].
Μέσα σε αυτόν τον ορυμαγδό λοιπόν, οι λαοί της Τουρκίας παλεύουν για το αυτονόητο έχοντας διαψεύσει κάθε πρόβλεψη, και το κυριότερο, διαψεύδοντας τους ορισμούς του αγώνα και της εξέγερσης όπως τους ξέραμε μέχρι σήμερα.
Εσείς, θα αντέχατε 5 χρόνια εξέγερση σε όλα τα μέτωπα;
*****
Αν με ρωτούσατε ποια είναι η εικόνα της Τουρκίας σήμερα, θα σας έλεγα, ότι είναι μια ηλικιωμένη γυναίκα με μαντήλα δεμένη πίσω στο λαιμό, που στέκεται μπροστά στις μπουλντόζες και στα ΜΑΤ και ρωτά “Λαός είμαι εγώ. Κράτος ποιος είναι;”.
Πηγές:
[4] http://www.telegraph.co.uk/news/2017/04/25/turkey-says-bombed-kurdish-terrorists-syria-iraq-us-kurdish/
[5] https://www.theguardian.com/commentisfree/2015/dec/28/truth-president-erdogan-jailed-turkey-regime-state-security-crime
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου