γράφτηκε
στον Τοίχο
29.8.18
-
0
Comments
Κατερίνα Γκαράνη
Υπάρχουν «μαύροι» ποιητές με πολλούς θαυμαστές, οι οποίοι νομίζουν ότι παίρνοντας λίγο από το μαύρο των λέξεων θα δώσουν μία βαρύτητα στο ροζ και στο σιέλ του παιδικού τους δωματίου που ποτέ δεν αποχωρίστηκαν, αντιθέτως το κουβαλάνε σαν χελώνες όταν θέλουν να κρυφτούν στα δύσκολα της πραγματικής ζωής.
Μία από αυτούς τους «μαύρους» ποιητές είναι η Κ. Γώγου. Θα δείτε πολλούς στίχους της να κοπιάρονται και να παπαγαλίζονται γραπτώς ή λεκτικώς σαν πινελιά μαύρου στα φωτεινά χρώματα των άνευ προσωπικού μαύρου βάρους προσωπικοτήτων.
Αυτό που αποφεύγουν σαν ο διάολος το λιβάνι είναι ίσως ο σημαντικότερος στίχος της Γώγου που εκεί δεν παίρνει διφορούμενη μετάφραση διότι βασίζεται σε πραγματικό γεγονός, με πραγματικούς πρωταγωνιστές. Στίχος ο οποίος μπήκε σε ένα άκρως κοινωνικοπολιτικό ποίημα της Γώγου και ίσως το μεγαλύτερο της όσον αφορά στην τεχνική και στο ταλέντο της.
Σε αυτόν τον στίχο δεν παίρνει παρερμηνεία γι' αυτό δεν κολλάει σε ροζ και σιέλ τοίχους ανθρώπων, που δεν έχουν τα κότσια να ζήσουν και να αντιμετωπίσουν τα πραγματικά δύσκολα όταν έρχονται και βέβαια νομίζουν ότι δύσκολη είναι μία ημέρα της εβδομάδας που δεν έχεις τσιγάρα να καπνίσεις ή οι μέρες τις περιόδου που έχεις μία υποτροπή προς την ορμονική μελαγχολία.
Αυτή είναι η μαγεία της Γώγου και το πραγματικό της «μαύρο» γίνεται τελικά φως διότι σου δίνει την απάντηση-λύση της τραγωδίας, εξιστορώντας σε όλο το ποίημα την πραγματική ζωή πραγματικών ανθρώπων. Ασυμβίβαστων ή λιγότερο τυχερών που πληρώνουν με μαύρο κάθε λεπτό την γραμμή που χάραξαν ως όριο αξιοπρέπειας. Για την Γώγου όσο σημασία έχει η ζωή άλλο τόσο και η αξιοπρέπεια. Το απέδειξε άλλωστε και η ίδια τραβώντας την δική της φαλτσέτα όταν δεν ήθελε ή δεν άντεξε άλλο (κανείς δεν ξέρει) τα φωτεινά απαλά χρώματα, που πάντα κάλυπταν με μπατανόβουρτσες την αλήθεια. Τα σκότωσε μαζί με αυτή.
Με την αξιοπρέπεια θα αποχωρίσεις από την ζωή ακόμα κι αν πρέπει να βουτήξεις τα χέρια σου στο πιο φωτεινό κόκκινο που υπάρχει μέσα στο μαύρο: Στο αίμα.
"Είχανε δίκιο οι Κοεμτζήδες".
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου