Προσφατα
.

15.8.17

Φωτιά

«ἡ δὲ κεφαλὴ αὐτοῦ καὶ αἱ τρίχες λευκαὶ ὡς ἔριον λευκόν, ὡς χιών, καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ὡς φλὸξ πυρός, καὶ οἱ πόδες αὐτοῦ ὅμοιοι χαλκολιβάνῳ...»

Όσο περνούν οι ώρες γινόμαστε μάρτυρες των καταστροφικών επιπτώσεων της πιο αποκρουστικής πλευράς του ανθρώπου. Το τέρας, μην αντέχοντας να ζήσει στον παράδεισο που του χαρίστηκε βάλθηκε να τον μετατρέψει σε κόλαση με πολλές πύλες: Κάλαμος, Ζάκυνθος, Αμαλιάδα, Κέρκυρα και ο εφιάλτης δεν έχει τέλος. Γιατί εξάλλου να μην καταστρέψεις την Εδέμ, αν δεν μπορείς να της μοιάσεις; Οι φωτιές που ξέσπασαν τα τελευταία εικοσιτετράωρα κάνουν και τους πιο γραφικούς εσχατολόγους να τρίβουν τα μάτια τους.

Απορεί πάντως ο νεοέλληνας, πώς είναι δυνατόν να φτάνει ο ανθρώπινος νους να φέρνει σε πέρας τόσο αποτρόπαιες και δολοφονικές πράξεις. Ξεχνάμε οι φαιδροί πάνω στην άγνοιά μας, ότι η αδιαφορία είναι το πρώτο βήμα για να φτάσεις στην αντίπερα όχθη. Γιατί να απορείς, όταν από χρόνια, βιώνουμε τις συνέπειες του ότι διδασκόμαστε σε μάθημα το λόγο του θεού και όχι πυρασφάλεια ή μεθόδους αντισεισμικής προστασίας; Γιατί να απορείς, όταν το εκπαιδευτικό σύστημα μιας πλούσιας σε βιότοπους χώρας είναι γεμάτο απαρχαιωμένα μαθήματα ή στην καλύτερη περίπτωση παραδείγματα και εικόνες του '70 και του '80 (βλ. οικιακή οικονομία); Η ίδια η παιδική μας ηλικία είναι γεμάτη συμπεριφορές και λόγια ασυναγώνιστου ωχαδελφισμού. Από το σχολείο ως το φίλο της διπλανής πόρτας και το συγγενή του χωριού, ποτέ δεν ακούσαμε ή δεν είδαμε κάτι διαφορετικό από αδιαφορία. Κι αυτό θα σκοτώσει και τα δικά μας παιδιά.

Διαβολικά συντονισμένοι εμπρησμοί καταστρέφουν λεπτό προς λεπτό ό,τι δεν μπόρεσαν να αποκτήσουν οι θύτες τους. Τεράστιες εκτάσεις πυκνής βλάστησης που ήταν το μόνο σπιτικό για εκατοντάδες οργανισμούς και τρωκτικά του εδάφους, πετούμενα και τετράποδες ψυχές, όλα πολύτιμα για την υγιή συνέχιση του κόσμου που κληρονομήσαμε· όλα καμμένα στο βωμό της αυθαίρετης ιδιοκτησίας. Ναι, ΔΕΝ ΞΕΣΠΑΣΑΝ ΤΟΣΕΣ ΕΣΤΙΕΣ ΑΠΟ ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΓΥΑΛΙΑ. Χαρακτηριστική είναι η προχθεσινή τραγική βραδιά για τα Επτάνησα: Οκτώ πυρκαγιές στην Κεφαλονιά καθώς προχωρούσε η νύχτα, ενώ στις τρεις το ξημέρωμα η τελευταία αναζωπύρωση στη Ζάκυνθο... Και ο κατάλογος όλο και μεγαλώνει. Σαν να μην έφτανε αυτό, προστίθεται στο λογαριασμό του αίματος η διόλου τυχαία υπερπροσπάθεια βρώμικων εκπροσώπων της παλιάς θρησκείας και της λούμπεν μεγαλοαστικής τάξης να βαφτίσουν συνομοσιολόγους όσους αγωνίζονται χρόνια να φωνάξουν -ο καθένας απο το μετερίζι του- ότι όλα γίνονται βάση ενός φονικού σχεδίου. Οι φωτιές του φετινού Αυγούστου διευκολύνουν φεριπείν τη μελλοντική αγοραπωλησία αχαρακτήριστης δασικής γης στη Βόρεια Ζάκυνθο, κάτι που κυνηγοί και καταπατητές εργολάβοι προσπαθούν για χρόνια. Οι πυρκαγιές πάντα ήταν άσος στο μανίκι όσων ωφελούνται από τη συνέχιση του φαύλου καθεστώτος της παραϊδιοκτησίας: των μοναστηριών και των γαιοκτημόνων που κρύβουν στα ντουλάπια τους φιρμάνια και χρυσόβουλα, ακόμα και στα Επτάνησα. Στοιχείο που έρχεται να συμπληρώσει την τραγικότητα στη Ζάκυνθο; Οι ιδιώτες που πουλάνε νερό στο νησί εδώ και χρόνια, έχουν υποχρέωση ΔΙΑ ΝΟΜΟΥ να σταματήσουν οπωσδήποτε την τροφοδοσία τουριστικών καταλυμάτων και εστιατορίων, γιατί στην περίπτωση αυτή προέχει το περιβάλλον και η τροφοδοσία της δασικής αρχής και των πυροσβεστών. Τις τελευταίες τρεις κρίσιμες μέρες, 13, 14 και 15 Αυγούστου, οι ιδιώτες που διακινούν πόσιμο νερό στη Ζάκυνθο δεν απαντούν στις εκκλήσεις των αρχών και έχουν τα κινητά τους κλειστά! Προέχει ο μισθός που βγαίνει από τον τουρισμό...

«...Η ΦΩΤΙΑ ΠΕΡΑΣΕ ΚΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΜΕΡΙΑ, ΔΕ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ! Ο ΘΕΟΣ ΒΟΗΘΟΣ!»

Ανατριχιάζουν οι τελευταίες εκκλήσεις για βοήθεια. Οι πυροσβέστες στην Ανατολική Αττική ζητούν επειγόντως εθελοντές μιας και τους τελείωσε η τροφή και το πόσιμο νερό. Κλείνουν εικοσιτετράωρα άυπνοι! Δεκάδες αδέσποτα ζώα τρέχουν σοκαρισμένα και άλλα λιγότερο τυχερά, εγκλωβίζονται μέσα σε πύρινους κύκλους. Οι ανακοινώσεις στα σόσιαλ παίρνουν φωτιά.

Την ώρα που γράφονται τούτες οι γραμμές, πολλοί εθελοντές οδηγούν πάνω από εξήντα χιλιόμετρα από το σπίτι τους και βάζουν τη ζωή τους ανάχωμα, να σώσουν ό,τι έχει μείνει από τα δάση του Βαρνάβα και των όμορων περιοχών. Παρέες από γυναίκες και άνδρες τρέχουν να συνδράμουν με όσα μέσα διαθέτει ο καθένας, κάνοντας τόσο δρόμο από τον Πειραιά ή τη Γλυφάδα. Άλλοι να δώσουν τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης στους πυροσβέστες -Η ΑΝΑΓΚΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ- άλλοι να θρέψουν και να φροντίσουν τις αδέσποτες ψυχές που κατάφεραν να διασωθούν από τη φωτιά. Οι δακρυσμένες αυτές σειρές αφιερώνονται σε εκείνους που βλέπουν τα δάση σαν σπίτι τους και δεν περιορίζονται στα δενδρύλλια που είναι φυτεμένα στην αυλή τους. 
Κουράγιο. 

*Πληροφορίες-βοήθεια, σχετικά με την πανίδα των καμένων περιοχών: 

**Επικοινωνία με το τηλ. 6943576907 (κα Ράνια Σιδερίδη- Φιλοζωικό Σωματείο Καλάμου). Προσφέρετε όποια βοήθεια μπορείτε σε υλικό ή ανθρώπινο δυναμικό.
« PREV
NEXT »

Δεν υπάρχουν σχόλια