Προσφατα
.

12.5.16

Ο κουραδοκόφτης

Η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο, μας σκοτώνουν με το ασφαλιστικό, η σύνταξη θα είναι χαρτζιλίκι, τα νοσοκομεία είναι προθάλαμοι θανάτου, θα πάρουμε τις καραμπίνες αν βάλουν κι άλλα μέτρα, δεν θα μπορούνε να πάνε στις εκλογικές τους περιφέρειες. Αυτά κι άλλα ωραία ακούγονται κατά κόρον μεγάλο διάστημα τώρα.
Μετά την τελευταία παράσταση "λαού" και πολιτικών την ημέρα που ψήφιζαν το αποκαλούμενο "λαιμητόμο ασφαλιστικό", ένα γεγονός συντάραξε τους κατοικοεδρεύοντες την αποικία. Ο κόφτης.
Το σκέφτηκε(;) λέει ο Τσίπρας και η παρέα του για να διαπραγματευτεί για το καλό σου. Φυσικά, ο "λαός" το γλέντησε για μια ακόμη φορά στα social media και πάει κι αυτό. Τελικά το ασφαλές συμπέρασμα είναι πως ο «λαός» δεν έχει χιούμορ αλλά πλάκα. Κυριολεκτικά είναι της πλάκας. Γι΄ αυτό και έπαθε πλάκα με τον κόφτη. Γελάσαμε το γλεντήσαμε (χα-χα) πάει κι αυτό. Εντάξει, δεν ξεχνάμε και την παράσταση (συγνώμη αγώνα) που έδωσε δυναμικά στο σύνταγμα ο "λαός", αλλά στα πλαίσια του «μεροκάματου» κάνεις και καμία βόλτα Ομόνοια- Σύνταγμα.
Ο κόφτης δεν μπήκε πουθενά και για τίποτε τόσα χρόνια, ήταν ένα άχρηστο εργαλείο πεταμένο μέχρι που το ανακάλυψε ο Τσίπρας και το γυάλισε να στο πασάρει.
Μπορεί τόσα χρόνια να πίστευες πως αφού σπείρεις Καραμανλοπαπανδρεομητσοτάκουλες θα θερίσεις κοινωνική δικαιοσύνη, ευημερία, αξιοπρέπεια προσωπική και εθνική. Έλα όμως που θέρισες Τσιπροκαμενολεβεντοποταμοχρυσαύγουλα και τώρα το γλεντάς στα social!
Μπορεί τόσα χρόνια να έσπερνες Άντζελες και Πανταζήδες και να πίστευες πως θα θερίσεις Καζαντζίδη και Φρανκ Σινάτρα, αλλά σου προέκυψαν Παντελίδηδες, Σφακιανάκηδες και άλλα προσώπατα να λατρέψεις.
Ίσως όταν έσπερνες Πρωτοπαπάδες και Πολυζογόπουλους να περίμενες στον θερισμό Μπελογιάννη και Αντύπα αλλά σου προέκυψαν Παναγόπουλοι, που φευ ακόμη για σένα παλεύουν.
Μάλλον όταν ανέβαζες Μήδεια με πρωταγωνίστρια την Διαμάντω, την "salon de coiffure", στην Κάτω Μαυροραχούλα για να βουτήξεις το πακέτο να το κάνεις ΜΙΖΟΥΝΕΤΑ, δεν σκέφτηκες πως θα σου προκύψει Μπαλτάς με Φαμπρ να πετάει τις γάτες στον αέρα.
Όταν τα έχωνες στον Λαμπράκη για να αντισταθείς αγοράζοντας "Τα Νέα" και έβαζες την "Αυγή" παραμάσχαλα να φαίνεται, μπορεί να πίστευες πως θα θέριζες Πελερέν, Αποστολίδη, Ραφαηλίδη αλλά σε κουμαντάρουν οι Πρεντετεροτρεμοτατιάνες.
Πουθενά δεν μπήκε κόφτης έστω για λίγο. Έτσι σκούριασε, και σε αχρηστία πολλά χρόνια τώρα, δεν έκανε την δουλειά που έπρεπε. Φυσικά ο Τσίπρας τον χρησιμοποίησε για το συμφέρον των αφεντικών του και άφησε τον κουραδοκόφτη για τον "λαό" του.
Μα ακόμη και σήμερα κουραδοκόφτη δεν βάζει ο "λαός". Συνεχίζει να το γλεντάει στα social και να αγωνίζεται μπροστά στις κάμερες πληρωμένος από τον Σόιμπλε. Η ελπίδα για το αύριο είναι η Ρεύση Ναυσιπλοΐας, ο Λαφαζάνης και άλλα παιδιά που πρόθυμα φτιάχνουν κόμματα να κυβερνήσουν και να σώσουν. Να σώσουν ποιον και τι;
Όλοι αυτοί παρέα με τον Κούλη φωνάζουν: "Επιτέλους βάλτε κουραδοκόφτη". Αλλά και πάλι κανείς δεν ακούει. Ο "λαός" μεταθέτει την επανάσταση από Οκτώβριο σε Οκτώβριο μη χάσει και τα μπάνια.
Ο κουραδοκόφτης είναι απαραίτητος πια και ίσως είναι η μοναδική λύση για να κονομίσει η αποκαλούμενη ακόμη Ελλάδα. Τα πράγματα είναι απλά: Ο "λαός" βάζει τον κουραδοκόφτη στο μυαλό, αφού εδώ και καιρό το αντικατέστησε με το σύστημα παραγωγής κοπράνων, και βουρ στα social. Να γκρεμιστεί το σύμπαν. Τι παραπάνω έχουν τα ξέκωλα που κονομάνε στην διεθνή και εντόπια πορνεία; Για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία ξεκωλολαός θα σωθεί με το μυαλό του. Συγνώμη, με τον κώλο του. 
« PREV
NEXT »

1 σχόλιο

Ανώνυμος είπε...

Κύριε Λαζάρου δεν σας γνωρίζω αλλά, κατά τη γνώμη μου, τα άρθρα σας αποπνέουν απίστευτη μαυρίλα που προκαλεί μόνο απογοήτευση. Αυτό το γενικό κατηγορώ που καταδικάζει νοοτροπίες συλλήβδην, χωρίς να εξηγεί τίποτα παραπέρα, δεν δημιουργεί καμία επαναστατική διάθεση παρά τσουβαλιάζει και εν τέλει αποκαρδιώνει. Ο κόσμος, ειδικά αυτή την εποχή, χρειάζεται απεγνωσμένα φως. Τη σαπίλα και τη βρωμιά του συστήματος τη γνωρίζει και ο τελευταίος Έλληνας. Περιγράφοντας την κατάσταση, χρησιμοποιώντας μάλιστα το συγκεκριμένο λεξιλόγιο, το μόνο που καταφέρνετε είναι να κατακλύζεστε και ο ίδιος και οι αναγνώστες σας με το αίσθημα της απόγνωσης, της αδικίας και της αηδίας. Δεν χρειαζόμαστε περισσότερη κατάθλιψη. Η επανάσταση δεν απαιτεί μόνο την αποδόμηση του παλιού, αλλά και οικοδόμηση του νέου. Και το νέο δεν είναι μίζερο, απαξιωτικό και πικρόχολο. Αντίθετα, αγκαλιάζει, ενθαρρύνει και νοηματοδοτεί. Μην αναλώνεστε στην κατάκριση και την απόρριψη. Διαδώστε τη δική σας αλήθεια.
Μιχάλης Καμινέλης