Προσφατα
.

2.12.15

Η Lindsay Whalen είναι γενναία

μοναξιά 
είναι να κάθεσαι σε μια γωνιά 
στα έβερεστ της Πειραιώς 
τέσσερις και τριάντα πέντε ακριβώς 
τη μέρα που πέθανε ο Χατζησάββας 
δεν υπάρχει ψυχή 
θλιμμένη μια υπάλληλος σφουγγαρίζει
φορώντας τον σκούφο του άη βασίλη 
σημασία δε μου δίνει 
κι ας έχω το δίκιο με το μέρος μου 
όπως το έχουν όλοι οι μόνοι 

μα τι να το κάνω 
όταν πρέπει να υπάρξω τούτη τη στιγμή 
να υποδυθώ τον άνθρωπο 
- τριγύρω τόσο φως για έναν μόνο - 
και μ' έναν ελιγμό 
επικεντρώνομαι στην τηλεόραση με τέτοιο ζήλο 
θαρρείς πως ήμουν χρόνια οπαδός του γυναικείου μπάσκετ 

παίζουν οι Φοίνιξ Σανς με τη Μινεζότα 
τελευταία δευτερόλεπτα του αγώνα 
κατάμεστο το γήπεδο 
γίνεται φάουλ στη Lindsay Whalen 
κυλιέται το κορμί της στο παρκέ 
έξω ακούγεται σειρήνα ασθενοφόρου 
μα η Lindsay Whalen σηκώνεται 
είναι γενναία 
και πάει στη γραμμή των βολών 
πρέπει να είναι τελικός 
η Lindsay Whalen βάζει την πρώτη 
επικρατεί πανζουρλισμός 
μου ξεφεύγει ένα «μπράβο Lindsay»
η τηλεόραση δεν έχει φωνή 
ακούω το σκούφο της υπαλλήλου να κουδουνίζει 
πρέπει να γύρισε να κοιτάξει 
δε με αφορά 
εγώ έχω ποντάρει τη ζωή μου πάνω στη Lindsay Whalen 
αν βάλει τη βολή ισοφαρίζουμε 
έτοιμος είμαι να πανηγυρίσω 
μα η Lindsay Whalen αστοχεί
κι ο κόσμος μου καταρρέει 

η μπάλα βρίσκει το στεφάνι άτσαλα 
κι εξοστρακίζεται 
πηδάει απ' την οθόνη 
τώρα παγωμένος παρακολουθώ 
να κυλάει το κρανίο μου στο πάτωμα 
και να με προσπερνάει αργά αργά 
μέχρι που πάει και σφηνώνει 
κάτω από το κίτρινο caution της υπαλλήλου 
που φορούσε το σκούφο του άη βασίλη 
τη μέρα που πέθανε ο Χατζησάββας

πορτατίφ
« PREV
NEXT »

Δεν υπάρχουν σχόλια