γράφτηκε
στον Τοίχο
21.4.15
-
0
Comments
....συνέχεια από το προηγούμενο
Θεοδοσία Μπατάλα
Ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, υπουργός Εργασίας το 1984 στην κυβέρνηση του Ζακ Σαντέρ, διοικητής της Παγκόσμιας Τράπεζας από το 1989 ως το 1995, υπουργός Οικονομικών από τον Ιούλιο του 1989 ως το 2009, στις 20 Ιανουαρίου του 1995 διαδέχθηκε το Ζακ Σαντέρ στην πρωθυπουργία του Λουξεμβούργου και στέφθηκε Πρωθυπουργός από το 1995 ως τις πρόωρες εκλογές της 20ης Οκτωβρίου του 2013, που προκλήθηκαν από την ανακοίνωση της παραίτησης του από την πρωθυπουργία, εξαιτίας εμπλοκής του σε σκάνδαλο κατασκοπείας.
Ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, υπουργός Εργασίας το 1984 στην κυβέρνηση του Ζακ Σαντέρ, διοικητής της Παγκόσμιας Τράπεζας από το 1989 ως το 1995, υπουργός Οικονομικών από τον Ιούλιο του 1989 ως το 2009, στις 20 Ιανουαρίου του 1995 διαδέχθηκε το Ζακ Σαντέρ στην πρωθυπουργία του Λουξεμβούργου και στέφθηκε Πρωθυπουργός από το 1995 ως τις πρόωρες εκλογές της 20ης Οκτωβρίου του 2013, που προκλήθηκαν από την ανακοίνωση της παραίτησης του από την πρωθυπουργία, εξαιτίας εμπλοκής του σε σκάνδαλο κατασκοπείας.
Πρόεδρος του Χριστιανο-Κοινωνικού Κόμματος του Λαού, από το 1990 έως το 1995,
τιμημένος με το Βραβείο "Καρλομάγνος" το 2006,
από τις 10 Σεπτεμβρίου του 2004 μέχρι τον Ιανουάριο του 2013 ημι-μόνιμος Πρόεδρος του Eurogroup, της ομάδας των 12 υπουργών Οικονομικών από τις χώρες που υιοθέτησαν το ευρώ για νόμισμα των χωρών τους, δίνοντάς του το προσωνύμιο ο «κύριος ευρώ».
Νικητής του στοιχήματος υπέρ του θετικού αποτελέσματος του κρίσιμου δημοψηφίσματος που διεξήχθη στο Λουξεμβούργο στις 10 Ιουλίου 2005, στο οποίο το 56,5% των ψηφοφόρων ενέκριναν το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, με συμμετοχή που έφτασε το 88% και Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από 1ης Νοεμβρίου 2014.
Σε μια συνέντευξή του στο περιοδικό «Spiegel» το 1999 δήλωσε:
«Αποφασίζουμε κάτι, το ρίχνουμε στο τραπέζι και περιμένουμε λίγο, να δούμε τι θα συμβεί. Αν δεν γίνει μεγάλη φασαρία και εξέγερση, επειδή οι περισσότεροι δεν κατάλαβαν τι έγινε, τότε προχωρούμε βήμα-βήμα, μέχρι το σημείο από το οποίο δεν υπάρχει πια επιστροφή»!!!
Προμελετημένο έγκλημα
Ένας πολύ σημαντικός πρωτομάστορας, ανάμεσα σε αυτούς που προετοίμαζαν το έδαφος για την σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι ο Ρόμπερτ Κούπερ, Γενικός Διευθυντής του Συμβουλίου της Ε.Ε σε θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικο-Στρατιωτικών Υποθέσεων. Διετέλεσε κύριος σύμβουλος -μεταξύ άλλων διπλωματικών πόστων- της Λαίδης Κάθριν Άστον, της επονομαζόμενης «Υψηλής Εκπροσώπου της ΕΕ για θέματα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας» και σύμβουλος για θέματα εξωτερικών υποθέσεων του πρώην Πρωθυπουργού της Μεγάλης Βρετανίας Τόνι Μπλερ.
Ο Κούπερ, ενθουσιασμένος με τον υποχρεωτικό νομισματικό ζουρλομανδύα στην ηπειρωτική Ευρώπη, γράφει στο βιβλίο του, για το οποίο τιμήθηκε με το Βραβείο Όργουελ το 2004, «Η διάσπαση των εθνών: Τάξη και χάος στον 21ο αιώνα», ποια μορφή και ποιο σκοπό πρέπει να έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα:
«Η πιο εκτεταμένη μορφή ιμπεριαλιστικής επέκτασης είναι αυτή της Ε.Ε.
Η μεταμοντέρνα ευρωπαϊκή απάντηση σε απειλές συνίσταται στην συνεχή επέκταση του συστήματος μιας συνεργατικής αυτοκρατορίας. Στις επαφές με κράτη παλαιάς μορφής έξω από τα μεταμοντέρνα σύνορα, πρέπει οι Ευρωπαίοι να θυμούνται πιο τραχιές μεθόδους παλαιότερων εποχών, βία, προληπτικές επιθέσεις, εξαπάτηση, ό,τι είναι αναγκαίο και γι αυτούς που είναι παγιδευμένοι στον κόσμο του 19ου αιώνα, τότε που κάθε κράτος υπήρχε αυτόνομα. Στη ζούγκλα πρέπει να εφαρμόζεις το νόμο της ζούγκλας. Την πτώση της Ρώμης δεν την προκάλεσε το καλά οργανωμένο Περσικό Βασίλειο, αλλά οι βάρβαροι. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι η νομισματική ολοκλήρωση επετεύχθη με το να αφαιρεθεί η νομισματική πολιτική από τους πολιτικούς και να παραδοθεί σε τεχνοκράτες».
Οι παραπάνω «εγκέφαλοι» της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης απροκάλυπτα παραδέχονται, δηλώνουν και διατυμπανίζουν ότι η Ευρωζώνη είναι ιμπεριαλιστικό κατασκεύασμα που βασίστηκε σε δεδομένα του Μεσαίωνα, μια αυτοκρατορία που συνεχώς επεκτείνεται και αναγκάζει με όλα τα μέσα και με «τραχιές» μεθόδους τα «οπισθοδρομικά» εθνικά κράτη να γονατίζουν. Αυτή είναι η παλιά ιδέα της γεωπολιτικής των αποικιοκρατών, από την οποία προέκυψαν όλοι οι πόλεμοι των τελευταίων αιώνων.
Γνώριζαν εξ αρχής ότι το ευρώ δεν θα λειτουργούσε, ώστε αργότερα με το πρόσχημα της κατάστασης κινδύνου να εξαναγκάζουν τις εκλεγμένες κυβερνήσεις να συμφωνήσουν στην επιβολή της ισχύος της γραφειοκρατίας της Ε.Ε και της οικονομικής ολιγαρχίας.
Ο πανικός του ελληνάκου
Σε πανικόβαλλαν, ελληνάκο.
Ο πανικός είναι η αποθέωση του τρόμου. Κυριευμένος από τον τρόμο έχασες καθετί ανθρώπινο, λογαριάζεις μόνο τον εαυτό σου κατά το σώζων εαυτόν σωθήτω. Αλλά πώς να σωθείς; Στις έκτακτες καταστάσεις χρειάζονται και έκτακτα μέτρα. Σε περίπτωση καταστροφής πρέπει να στηρίζεσαι σε ισχυρή προσωπικότητα και σε γερό χέρι, σου είπαν, και περιμένεις την σωτηρία σου από τους ισχυρούς του κόσμου.
Σε πέταξαν στο πλημμυρισμένο κατάστρωμα του Τιτανικού τους από τις συνέπειες της υπερσυσσώρευσης των κερδών τους, να πνίγεσαι αποστερημένος από όλα τα οικονομικά εργαλεία αντιμετώπισης δημοσιονομικών προβλημάτων, όπως όταν ακόμη είχες στις τσεπούλες το εθνικό νόμισμα της πάλαι ποτέ ανεξάρτητης και κυρίαρχης πατρίδας σου.
Ο χειρισμός της συνείδησης δεν είναι και τόσο εύκολος, αλλά τους διευκόλυνες αφάνταστα με τον τρόμο σου, με την ημιμάθειά σου, με την άγνοιά σου, με την διαστρεβλωμένη κατανόηση της πραγματικότητας.
Φοβισμένος πως εξαιτίας της κρίσης θα χάσεις την δουλειά σου στράφηκες στους υποτιθέμενους επαγγελματίες και γνώστες της δουλειάς τους, στους πολιτικούς, οι οποίοι παρέλειψαν να σου εκμυστηρευτούν ότι όλη η υπόθεση είναι στη διακριτική ευχέρεια των τραπεζιτών και των οικονομολόγων που διαχειρίζονται τα χαρτοφυλάκια των ογδόντα ανθρώπων, των οποίων ο πλούτος το 2014 ήταν ίσος με τον πλούτο των φτωχότερων τρεισήμισυ δισεκατομμυρίων ανθρώπων στον πλανήτη Γη.
Οι πολιτικοί σου, αν εξυπηρετούσαν τα δικά σου συμφέροντα, θα σε ηρεμούσαν εξηγώντας σου την κοινωνική φύση των κρίσεων, την φύση του καπιταλιστικού συστήματος, που αναπόφευκτα γεννάει τις κρίσεις και θα είχαν ήδη καταστρώσει σχέδιο εξόδου από την κρίση.
Παραδοσιακά τους ειδικούς της αστικής προπαγάνδας τούς βολεύει περισσότερο να σου δώσουν την ψεύτικη ερμηνεία της κατάστασης, που τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης αναλαμβάνουν να την κάνουν ξεκάθαρη και παραστατική.
Στην υγεία των Τραστ και Τραπεζών
Στην «Κρίση των αποταμιεύσεων και των δανείων» στις ΗΠΑ, η οποία διήρκεσε από το 1986 έως το 1995, οι ίδιοι οι υπεύθυνοι, δηλαδή οι Αμερικανοί βιομήχανοι, απευθυνόμενοι στο έθνος κάλεσαν όλους τους άλλους να δείξουν εθνική αλληλεγγύη και να δεχτούν να υποβληθούν σε θυσίες: «Πραγματικά, οι πόλεις και οι Πολιτείες, οι μικρές επιχειρήσεις και οι καταναλωτές, όλοι, θα έχουν λιγότερα από όσα θα ήθελαν, γιατί η υγεία των Ηνωμένων Πολιτειών βασίζεται στην υγεία των Τραστ και των Τραπεζών» και πραγματικά επιδοτήθηκαν για την ριψοκίνδυνη συμπεριφορά τους με την ψήφιση του Νόμου «Ηθικού Κινδύνου», Financial Institutions Reform, Recovery, and Enforcement Act (FIRREA), το 1989, με τον οποίο για πρώτη φορά αλλά όχι και τελευταία, οι Αμερικανοί φορολογούμενοι υποχρεώθηκαν να αποπληρώσουν τα δάνεια της βιομηχανίας και των τραπεζών.
Στο προτεσταντικό, ηθικό και αγγελικό Δ’ Ράιχ προτίμησαν να συνεχίσουν να κρύβουν τον Τραπεζοευρωελέφαντα κάτω από το χαλί, βγάζοντας εσένα ελληνάκο στο κλαρί, και επειδή έσπαγαν πλάκα, σε κατηγόρησαν και «για κάτι που έκανες» ως κλέφτη και «για κάτι που είσαι» ως τεμπέλη. Ταυτόχρονα ξεκίνησε η αναζήτηση του Ιερού Δισκοπότηρου, του Μεγάλου Μάγιστρου που θα βάφτιζε το κρέας ψάρι.
Η οκταετής θητεία του Ζαν-Κλοντ Τρισέ, ως Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας έληγε στις 31 Οκτωβρίου του 2011.
Τον Ιανουάριο του 2011, η γερμανική εβδομαδιαία εφημερίδα Die Zeit ανέφερε, από πηγές που είχαν σχέση με υψηλόβαθμους φορείς χάραξης πολιτικής στη Γερμανία και τη Γαλλία, ότι είναι «απίθανο» ο Μάριο Ντράγκι να είναι ο διάδοχος του Τρισέ. Τον Φεβρουάριο του 2011, η κατάσταση έγινε ακόμη πιο περίπλοκη όταν η κύριος Γερμανός υποψήφιος, Axel Weber, απέσυρε την υποψηφιότητά του, γιατί διαφώνησε με τις πολιτικές «διάσωσης».
Στις 13 του Φλεβάρη 2011, ο Wolfgang Munchau, αναπληρωτής συντάκτης των Financial Times, έγραψε ότι ο Μάριο Ντράγκι εγκρίθηκε ως ο καλύτερος υποψήφιος για τη θέση.
Λίγες μέρες αργότερα, ο Economist έγραψε ότι «ο επόμενος πρόεδρος της δεύτερης σημαντικότερης Κεντρικής Τράπεζας του κόσμου θα πρέπει να είναι ο Μάριο Ντράγκι».
Στις 20 Απριλίου 2011 η Wall Street Journal ανέφερε ότι «ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, είναι ανοιχτός προς τον Μάριο Ντράγκι για τη θέση του Προέδρου της ΕΚΤ».
Λίγες μέρες αργότερα, η γερμανική εφημερίδα Bild ενέκρινε τον Μάριο Ντράγκι ανακηρύσσοντας τον «ως τον πιο «Γερμανό» από όλους τους υπόλοιπους υποψηφίους».
Σε αντίθεση με τις προηγούμενες εκθέσεις σχετικά με τη θέση της Γαλλίας, στις 25 Απριλίου, αναφέρθηκε ότι ο Πρόεδρος Νικολά Σαρκοζύ αναγνωρίζει τον Μάριο Ντράγκι ως έναν ολοκληρωμένο και επαρκή υποψήφιο για τη δουλειά.
Στις 17 Μαΐου 2011, το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Συνεδρίαση του Ecofin εξέδωσε σύσταση σχετικά με την υποψηφιότητα του Μάριο Ντράγκι ως Προέδρου της ΕΚΤ.
Είχε εγκριθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την ίδια την ΕΚΤ και στις 24 Ιουνίου 2011 ο διορισμός του επιβεβαιώθηκε από τους Ευρωπαίους ηγέτες.
Έτσι ο «καταλληλότερος» και ο «γερμανικότερος» Ιταλός Οικονομολόγος και Τραπεζίτης κατσικώθηκε στην θέση του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας από την 1η Νοεμβρίου 2011 και μέχρι την λήξη της θητείας του το 2019.
Τώρα τι πρέπει, ελληνάκο, να σου μείνει από τον Πρόεδρο, ενός από τους Θεσμούς, εκτός από τα τετριμμένα ότι είναι Παρθένος, μόνο στο ζώδιο, γεννημένος στις 3 Σεπτεμβρίου 1947 στη Ρώμη στην Ιταλία, παντρεμένος, με δύο παιδιά, έτσι για να ταυτίζεσαι;
(....η συνέχεια στο αυριανό φύλλο)
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου